Eğitimi engellemekten yargılanan anneye ‘çocuğunu koruma içgüdüsü’ beraati

Olay, 24 Şubat 2020’de Karabağlar’daki özel eğitim ve uygulama merkezinde meydana geldi. N.Ç., argümana nazaran, ders saatinde birkaç kere oğlunun eğitim aldığı sınıfa girdi. Öğretmenlerin ihtarına karşın N.Ç.’nin sınıfa girmeye devam ettiği öne sürülürken, okul müdürü T.T. cürüm duyurusunda bulundu.

Bunun üzerine N.Ç. hakkında ‘eğitim ve öğretime pürüz olma’ kabahatinden 5 yıla kadar mahpus istemiyle İzmir 45’inci Asliye Ceza Mahkemesi’nde dava açıldı.

Mahkemede N.Ç. hakkındaki şikayetini yineleyen T.T., “Sanık olay tarihinde ve öncesinde hal ve hareketleriyle hem velilerimizi rahatsız etmiş hem de eğitimi engellemiştir. Velilerin okula gelmesinde bir sakınca yoktur. Okulumuzda veli bekleme yeri vardır. N.Ç., orada beklemesi için uyarmamıza karşın buna uymamıştır” dedi.

SAVCI, CEZA TALEP ETTİ

Hakkındaki suçlamayı kabul etmeyen N.Ç. de “Oğlum otizmlidir. Kendi gereksinimlerini göremez ve konuşamaz. Teneffüslerde onun gereksinimlerini gideriyordum. 18 Şubat 2020’de oğlum sınıftan koşarak çıktı. İşaretlerle bana, darbedildiğini anlattı. Ben de bu bahis hakkında şikayette bulundum. Oğlumun ensesinde ve boynunda kızarıklıklar gördüm. Olaydan sonra oğlumu okula götürdüm ve sınıf kapısının önünde beklemeye başladım. Hedefim, hem gereksinimlerini gidermek hem de şiddete maruz kalmasını engellemekti. Teneffüsler dışında sınıfa girmedim, dersi bölmedim” diye konuştu.

Mahkemede şahit olarak dinlenen öğretmenler de sanığın dersi engellediği tarafında görüş bildirdi. Temel hakkında mütalaasını veren savcı, sanığın ‘eğitim ve öğretime mahzur olma’ kabahatinden cezalandırılması talebinde bulundu.

BERAAT DE ONANDI

Esas hakkında mütalaanın akabinde hakim, kararını açıkladı. Olayda N.Ç.’nin başka veliler üzere bekleme odasında beklemediğin, bazen dersin ortasında sınıfa girdiğinin ve bu davranışlarıyla hem çocukların dikkatini dağıttığının hem de öğretmenleri rahatsız ettiğinin altını çizdi.

Ancak sanığın, bu davranışları eğitim ve öğretimi engelleme kastıyla yapmadığı, son derece telaşlı olduğu belirtildi. Sanığın, çocuğunu muhafaza içgüdüsüyle bu davranışları sergilediğine kanaat getiren hakim, beraatine hükmetti.

Şikayetçi avukatlarının itirazı üzerine belge, istinaf mahkemesine taşındı. Belgeyi görüşen İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 23’üncü Ceza Dairesi, mahkemenin kararında tarza ve temele ait karşıtlık bulunmadığına karar vererek beraat kararını onadı. (DHA)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir