‘Sessiz istifa’ trendi hakikaten çok ses getirdi. O denli ki, işverenler bile neredeyse çalışanların bunu yapmaya hakkı olduğunu söyleyecek duruma geldi. Pekala işverenler ve çalışanlar ortasındaki bu sessiz uzlaşma nitekim samimi mi?
Özellikle Z jenerasyonunun önderlik ettiği ‘sessiz istifa’nın her patron tarafından onaylandığını söylemek epeyce sıkıntı gözüküyor. Kimi işverenler bunu, ofise dönmek istemeyen, çalışma şartlarında esneklik isteyen ve fiyat taleplerini buna nazaran ayarlamak için uğraş veren Z jenerasyonunun eğlenceli bir oyunu, bir çeşit küslük işareti olarak pahalandırıyor olabilir lakin bu türlü bir patrona sahip olmanın büyük bir talih olduğunu bilmeniz gerekir. Zira her işverenin bir görünmeyen yüzü olabilir ve istifanızın sessizliğine uyumlu bir biçimde sessizce her an kapıya konabilirsiniz.
ÜRETKENLİĞİN ETKİSİ
The Wall Street Journal’dan Callum Borchers’ın haberine nazaran, kimi işverenler ‘üretkenlik’ kavramına epeyce takıntılı olabiliyor. Her ne kadar ‘sessiz istifa’ sistemini tercih eden ve çalışma temposunu ve iştahınızı buna nazaran frenleyen çalışanlar, bunun üretkenliklerini etkilemediğini argüman etseler de, işverenlerin gözünde durum bu türlü olmayabilir. Bunun sonucunda grup listesinden çıkarılmanız an sorunu haline gelebilir.
Bu bir latife değil. İnsan kaynakları uzmanlarına nazaran bu durum hakikaten de yaşanmaya başladı bile. Finansgundem.com’un derlediği bilgilere nazaran, Medtronic PLC’de ve Honeywell International’da İK yöneticiliği yapan Victor Assad, “Birdenbire evvelce dahil olduğunuz toplantılara davet edilmediğinizi yahut projelerde isminizin önerilmediğini fark ederseniz, bu, patronunuzun sizin için eskisi kadar olumlu düşünmediğinin bir göstergesidir” diyor.
Sıkı bir iş gücü piyasasında, iş gören bir çalışan, hiç çalışan olmamasından daha düzgün bir seçenek olarak kabul ediliyor.
SESSİZ İŞTEN ÇIKARMA
İş yeri için gösterilen çabayı azaltmak hedefiyle kullanılan moda bir terim olan ‘sessiz istifa’ üzere, ‘sessiz işten çıkarma’ da bir çalışanın ehemmiyetini en aza indirmeyi tabir ediyor. Şirketlerin çalışanlarıyla yollarını ayırmak için her vakit incelikli yolları olmuştur. Artık ise durum farklı ve bu farklılığın ismi ise ‘ölçeklendirme’. Artık birçok şirket, çalışanların ortaya ne koyduklarına odaklanırken birçok çalışan da şirketleri için ne ölçekte katkıda bulunduklarını yine ayarlamak durumunda kalıyor.
YÖNETİCİLER İKİ YILDIR ÇALIŞANLARA KATLANIYOR
Gallup, bir şirkete bağlı olan çalışanların etkin olarak bir kuruma bağlı olmayan çalışanlara oranının son on yılın en düşük düzeyinde olduğunu ve ABD iş gücünün yarısının sessizce iş bıraktığını, yani sırf iş tariflerinde belirtilenleri yaptığını ve daha fazlası için gayret sarf etmediğini gösteriyor. Son iki yılın birçoklarında, yöneticiler büyük ölçüde buna katlanıyor. Sıkı bir iş gücü piyasasında, iş gören bir çalışan, hiç çalışan olmamasından daha düzgün bir seçenek olarak kabul ediliyor.
Ayrıca, Fidelity Investments’ta uzun bir insan kaynakları mesleğinden sonra geçen yıl bir yetenek danışmanlığı şirketi kuran Paul Lesser, şirketlerin istikrarlı iş ve şahsî hayat arayan çalışanlara karşı hassas gözükmek istediklerini söylüyor. Lesser, içinde bulunulan ekonomik koşulların birçok kişiyi önceliklerini yine değerlendirmeye ittiğini ve patronların en akut devirlerde işe daha fazla odaklanma talep etmesinin makus bir iş modeli ve şirket imajı vereceğini söz ediyor.
Lesser, “Daha fazla işletme resesyon beklerken, her şirketin makûs performans gösteren yahut o kadar da üretken olmayan ortakları ya da çalışanları olabilir. Ve şu anda içinde olduğumuz piyasa koşullarında, onları tekrar gözden geçirmek kurumsal hijyen manasında hakikat tercih olabilir” diyor.
Yönetici Koçu Jay McDonald, her seviyedeki yöneticinin, daha âlâ yahut daha çok çalışan yeni yetenekler ortaya çıktığı takdirde, işten çıkarılacak çalışanların listelerini yenilemesi gerektiğini belirtiyor. McDonald, “Bir önder her vakit bu listeye sahip olmalıdır, en azından kafasında” diyor.
GÜNLERİNİZ SAYILI OLABİLİR
Peki, siz işverenin listesinde misiniz? Bilhassa artık, kimi yöneticilerin çalışanların yüzde 150’lerini vermelerini pek de umursamadıklarını söyledikleri bir periyotta buna karşılık vermek güç olsa gerek. Hakikaten de fazla gayret sarf etmenizin istenmemesi ya da yöneticilerinizin koyduğunuz hudutları ciddiye aldığını tabir etmesi, her grupta bulunan yıldız oyuncuların yanı sıra sizin üzere rol oyuncularına da muhtaçlık olduğunu gösteriyor olabilir. Ya da günleriniz sayılıdır ve siz bunun farkında bile olmayabilirsiniz.
Cowen Partners Executive Search Lideri Ash Wendt, işverenlerin da risk altında olduğunu söylüyor. Wendt, pandemi sırasında liderlik manasında yeniliklere ayak uyduramayan kimi işletmelerin, şirketlerinin tekrar ayağa kalkması için gizlice kendisine başvurduğunu itiraf ediyor.
Bir projeden ayrılmanız illa işverenin gözündeki statünüzün azaldığını göstermek zorunda değildir.
GİZLİ DOLGU
Yakında çıkış kapısına yönelmek zorunda kalacak olan yöneticilerin yerini alacak bu arayışlara ‘gizli dolgu’ deniyor. Wendt, bu sistemin geçen yılki işlerinin yüzde 15’ini kapladığını belirtiyor; bu yıl ise bu oran yüzde 30’a yükselmiş.
Ruh sıhhati hizmetleri sunan LifeStance Health Baş Tıbbi Yöneticisi Dr. Anisha Patel-Dunn, şirket için pozisyonlarının ne olduğundan yahut gereğince katkı verip vermediklerinden emin olmayan çalışanların işle ilgili korkuları konusunda yardım aradıklarını söylüyor. Patel-Dunn, yeniden de her kararı çok tahlil etmeye karşı uyarıyor ve “Bir projeden ayrılmanız illa işverenin gözündeki statünüzün azaldığını göstermek zorunda değil” diyor.
ÜRETKENLİK PARANOYASI
Yine de, birçok sanayideki belirsizlik, hibrit ve uzaktan çalışanları, yönetilme belirtilerine karşı bilhassa yüksek alarm durumuna getirmeye yetiyor.
Microsoft Corp. tarafından bu ay yayınlanan geniş ölçekli bir anket, çalışanların kendi uzaktan üretkenliklerine ait değerlendirmeleri ile yöneticilerin ofis dışında ne kadar çok iş yapıldığına ait algıları ortasında büyük bir fark olduğunu ortaya koyuyor. Ankete nazaran, çalışanların yüzde 87’si konutta de tıpkı derecede tesirli olduklarını söylerken işverenlerin yüzde 80’inin onlarla birebir fikirde olmadığı gözüküyor. Microsoft İcra Konseyi Lideri Satya Nadella, “Yöneticilerin ‘üretkenlik paranoyası’ ve insanların meskende çok çalışmadığı varsayımları nedeniyle kimi çalışanlar, gözden düşmekten korkuyor” formunda konuşuyor.
Yöneticilerin ‘üretkenlik paranoyası’ ve insanların meskende çok çalışmadığı varsayımları nedeniyle birtakım çalışanlar, gözden düşmekten korkuyor.
GÖZETİM SİSTEMLERİ TOZLU RAFLARDAN İNDİRİLİYOR
Goldman Sachs ve Meta Platforms dahil olmak üzere kimi firmalar, performans ölçümü uygulamalarını pandemi sırasında askıya aldıktan sonra, başarısız olanların belirlenmesine ve elenmesine yardımcı olması için eski rutinlerine geri dönüyor.
Gartner’a nazaran, orta ve büyük ölçekli işletmelerin üçte biri, 2020’den beri çalışan nezaret sistemlerini benimsiyor ve halihazırda bu çeşit araçları kullanıyor.
WorkForce Software’de Global İnsan Kaynakları Kıdemli Lider Yardımcısı Leslie Tarnacki ise, “Gemiye binen çalışanları şimdi işten atılmadıysa, bunun nedeni işverenin küçülme vakti geldiğinde kolaylıkla kesilebilecek bir yağ katmanı depolamak istemesi olabilir” diyor.
Tarnacki, “Bir sakinliğe gerçek gittiğimizi düşünmüyorsak kendimizle dalga geçiyoruz demektir ve yöneticiler, kesintilerin yolda olduğunu gördüklerinde bu yastığa sahip olmaktan hoşlanırlar. Her yöneticinin vasat olarak kabul ettiği çalışanları olabilir, lakin şimdilik onları etrafta tutmak bu kesintilerle uğraşmak zorunda kalmayı biraz daha kolaylaştırıyor” halinde konuşuyor.